E-mail Dr Mohd Nasir Ibrahim (Tasmania, AUS)

Jasamu...dikenang.
E-mail lama yang masih berligar difikiran...


1. Ko nak tau sejauh mana kesedaran guru2 PS terhadap elemen terapi dalam seni dan sejauh mana guru-guru PS dapat menerapkan elemen tersebut semasa pengajaran.
2. Mungkin ramai orang berpendapat, bahawa perkara tuu tak wujud dalam pengajaran dan pembelajaran seni....ko kena cari literatur yang menyokong bahawa elemen tuu wujud.
3. Mungkin ada yang tau kepentingan terapi seni dan perlu dimasukkan dalam P&P PSV....ko kena cari literatur tentang terapi dan pengajaran seni.
4. Tang metodologi ko pulak tuu...ko kena trash out dengan jelas...ko guna kuanti atau kuali. Kalau ko guna kuanti, ko kena jelaskan kenapa ko guna kuanti.
5. Kalau ko guna kuali, biasanya survey tuu sekadar nak dapat gambaran sama ada wujud atau tak kesedaran tentang wujudnya elemen terapi dalam P&P PSV dan sejauh mana mereka mampu menerapkan elemen tersebut semasa mengajar. Aku tengok daripada survey ko tuu ada tapi sikit. Macamanapun, walaupun sikit, tapi ada. Ini bermakna research ko tuu researchable. Kemudian barulah ko pilih 3-4 orang yang ada tuu sebagai participants ko. Dalam kuali 3-4 orang dah cukup...sebab in-depth. Ko boleh guna metode interview je.
6. Kalau ko guna kuanti, ko kena analyse survey tuu...dan macam biasalah...ko rumuskan daripada dapatan tuu. Mungkin ko lebih selesa dengan nii. Tapi...ko kena mantap ler dgn jawapan2 ko khususnya persoalan2 kajian...sama ada terjawab atau tak.
7. Metode pulak, sebab ko guna survey....survey nii pulak boleh ada dalam kuanti dan kuali. Kalau dalam kuanti, biasalah....instrumen nii nak kenalpasti berasaskan item2 yang telah dikelompokkan bagi menjawab persoalan-persoalan kajian yang terkandung dalam kajian ko. Ari tuu kita dah trash out dan cronbach Alphapun dah buat. Soalan2 tuu valid dan ko kena terangkan gak proses pembaikian soalan2 survey tuu...